Door middel van een app wil de overheid de verspreiding van het coronavirus tegengaan. Maar hoe werkt dit? En is dit wel in lijn met onze privacy? Dinsdagavond opperde Hugo de Jonge, minister van Volksgezondheid, het idee voor de app. Indien de maatregelen voor het coronavirus worden versoepeld, zal deze app een belangrijke rol kunnen spelen in het inperken van de verspreiding van het virus.
De app zal het aangeven als je in contact bent geweest met iemand die corona heeft. Indien dit het geval is, kan je voorzorgsmaatregelen nemen, thuis zitten en al het sociale contact stoppen. De app zal ervoor moeten zorgen dat de samenleving en gezondheidszorg waar mogelijk wordt ontlast.
1. Hoe werkt de app?
Je installeert de app op je telefoon. De app houdt de telefoons bij van de mensen bij wie je in de buurt geweest bent. Overal en op ieder moment van de dag. Op de corona-app kan je invullen dat je klachten hebt, dan krijgt iedereen die in je buurt is geweest een waarschuwing, zodat ze voorzorgsmaatregelen kunnen treffen.
De manier waarop de app precies werkt, is nog niet bekend. Op dit moment kijkt de overheid vooral naar de apps die in het buitenland gebruikt worden. De eerste signalen wijzen erop dat er van Bluetooth gebruik gemaakt zal worden.
2. Maar hoe werkt dat dan?
De technologie achter de corona-app is ervoor gemaakt om draadloze accessoires te koppelen, maar kan ook worden gebruikt om in de gaten te houden met wie je allemaal in contact bent geweest.
Iedereen heeft een uniek nummer, die zendt de telefoon via bluetooth uit. Als de bluetooth van twee telefoons met elkaar verbinden, worden de nummers uitgewisseld en opgeslagen. Resulterend in een rijtje nummers waarmee je in contact bent geweest.
Via de app kan je aangeven dat je corona hebt en dan krijgen alle nummers een seintje op hun telefoon. Je krijgt niet te horen wie corona heeft, maar wel dat je in hun buurt bent geweest.
3. Wat zijn de nadelen van de app?
Om te beginnen is bluetooth niet helemaal foutloos, zonder duidelijk contact kan er wel een contactmoment geregistreerd worden. Er zijn veel situaties waarbij een contactmoment geen enkel risico vormt. Het kan dus zijn dat je onterecht gewaarschuwd wordt en daarbij weet je niet door wie of waar het gebeurd is.
De corona-app herkent ook niet alle manier waarop het virus zich kan verspreiden. Stel: je pakt iets vast waar een coronapatiënt een paar minuten geleden nog aan heeft gezeten. Dan wordt dit niet herkent door de app, maar is het contact er wel. Daarnaast moet je bluetooth altijd aanstaan. Het is van groot belang dat zoveel mogelijk mensen de app installeren, dan is de verspreiding het beste te volgen.
4. Gaat de overheid de app verplichten?
De overheid sluit niet uit dat het burgers gaat verplichten om de app te installeren. Hoe? Dat is vooralsnog onduidelijk, want de overheid kan geen app uitrollen naar alle telefoons in Nederland. Ook zijn er genoeg mensen zonder smartphone die de app dus niet kunnen installeren.
5. Kan ik de app ook downloaden zonder smartphone?
Nee. Zonder smartphone werkt de app niet. Er is vaak wel bluetooth, maar er zijn geen apps te installeren.
6. Hoe weet zo’n app of ik corona heb?
Niet. Je bent er zelf verantwoordelijk voor om dit aan te geven en dit wordt tot zover bekend niet gecheckt. Het is dus mogelijk dat iemand via bluetooth met allerlei mensen contact maakt en vervolgens in de app aangeeft dat hij corona heeft. Al die mensen krijgen dan dus een ‘valse’ melding.
7. En onze privacy?
De corona-app verzamelt veel data. De voorkeur gaat daarom uit naar een vorm waarbij contacten alleen op jouw telefoon worden opgeslagen. De gebruikers moeten initiatief nemen: jij meldt je bij de GGD met verschijnselen en zodra het blijft dat je corona hebt, moeten de mensen waar jij in contact mee heb gehad uit zichzelf thuisblijven of vragen om een test.
De kwestie rondom de privacy zit in het uitzenden van je bluetoothnummer, wat ervoor zorgt dat je bent te identificeren.
Dat gevaar kan worden opgeheven door DP-3T. DP- 3T is een techniek die je unieke bluetoothnummer in willekeurige nummers verandert. Die digitale sleutel zegt niets over je identiteit, maar wordt wel gewaarschuwd om andere te berichten die met je in contact zijn geweest.
Bij het andere model wordt alle data centraal opgeslagen bij de GGD. Die hebben dan inzicht in met wie je allemaal contact hebt gehad. De GGD kan wel zelf actie ondernemen en zit dicht op de besmettingen.