Het bezitten of verkopen van lachgas als recreatief middel is vanaf 1 januari in heel Nederland verboden. Het verbod liet enkele jaren op zich wachten. Al sinds 2019 werkte het kabinet aan het verbieden van lachgas. Het professioneel gebruik ervan, voor medische doeleinden, blijft echter wel nog steeds toegestaan. Lachgas als toevoeging aan voedingsmiddelen, zoals bij slagroomspuiten, blijft ook toegestaan.
Een verbod op lachgas
Het lachgas verbod gaat in op 1 januari 2023. Vanaf die dag wordt lachgas opgenomen in lijst II van de Opiumwet, wat onder meer inhoudt dat het verboden is lachgas in of buiten Nederland te vervoeren, te verkopen of in bezit te hebben.
Het doel van het verbod is om recreatief gebruik te verminderen en het aanbod te beperken. Het kabinet is van mening dat het duidelijk genoeg is omschreven in welke gevallen het gebruik van lachgas wel is toegestaan en in welke gevallen niet. Voor wie dit verschil nog niet duidelijk is, lees snel verder.
Wat zijn de gevolgen van lachgas?
Het gebruik van lachgas kent veel schadelijke gevolgen. Volgens het Trimbos-instituut heeft lachgas relatief weinig bijwerkingen als je het kortdurend recreatief gebruikt. Toch zijn de korte termijn risico’s volgens ons niet mals. Zo kun je last krijgen van duizeligheid, sneller gaan ademhalen, hallucinaties, of zelfs knock-out gaan. Lachgas is ook op de korte termijn zeer verslavend.
In de meeste gevallen gaat het recreatief gebruiken van lachgas goed, maar helaas niet bij iedereen. Het gebruik van lachgas kan namelijk ook leiden tot hoofdpijn, duizeligheid, tintelingen in handen en voeten, een vitamine B12 tekort, vrieswonden, zenuwschade, bloedproppen en zelfs verlamming. Vaak gaat het hierbij over regelmatig of overmatig gebruik. Maar er zijn gevallen bekend van tintelingen en zenuwschade na het gebruiken van slechts één ballon met lachgas. Deze gevolgen werden al gepresenteerd in een risicobeoordelingsrapport uit 2019 dat op verzoek van het Ministerie van Volksgezondheid werd opgesteld. In de afgelopen twee jaar zijn er volgens de NOS 64 jongeren in het ziekenhuis terecht gekomen met een (gedeeltelijke) dwarslaesie. Of deze personen weer volledig herstellen is de vraag. Hoelang gevolgen merkbaar blijven en hoe ernstig deze kunnen zijn verschilt per persoon. Het is daarom altijd een risico om lachgas te gebruiken.
Legaal gebruik van lachgas
Lachgas is van oorsprong een narcosemiddel en kortdurende pijnstiller dat wordt toegepast in het ziekenhuis en bij de tandarts. Van origine heeft het dus een medisch doeleinde, wat volgens de wet ook na 1 januari nog steeds toegestaan is. De patronen met lachgas die veelal worden gebruikt in onder andere slagroomspuiten als drijfgas blijven ook toegestaan, maar mogen niet doorverkocht worden aan derden. Een belangrijke opmerking daarbij is, dat dit lachgas aan strenge (medische) kwaliteitseisen moet voldoen, een hoge zuiverheid heeft en bovendien voldoende zuurstof bevat. Dat is dus anders dan het lachgas dat op op recreatieve manieren wordt gebruikt.
Groothandelaren en fabrikanten van (medisch) lachgas zijn verplicht een opiumontheffing aan te vragen op grond van de artikelen 6 en 8 van de Opiumwet. Zonder zo’n ontheffing zijn zij niet in de positie om handelingen met lachgas te mogen verrichten.
Voorlichting over lachgas
Om jongeren en volwassen bewust te maken van de gevolgen en het verbod op lachgas is voorlichting belangrijk. In onze voorlichtingen Lachgas en onze Drank & Drugs is lachgas een onderwerp wat veel indrukwekkende en tegelijkertijd ook veel schokkende verhalen op tafel brengt. Het gebruik van lachgas is extreem genormaliseerd en jongeren lijken zich vaak niet bewust te zijn van de mogelijke gevaren bij frequent gebruik. Juist daarom vinden wij het extra belangrijk dat er veel aandacht wordt besteed aan dit onderwerp. Om die reden staan we als organisatie achter het lachgas verbod.